De tijd is daar. Mijn allereerste verhaal op het internet. Waarom nu? Ik schrijf deze tekst in de trein met een mondkapje op. De drang om te ventileren is letterlijk en figuurlijk groter dan ooit. Eerlijk is eerlijk, deze tijden zorgen voor bezinning, bij mij althans. De hoeveelheid filosofische gedachtespinsels en existentiële vragen die door mijn hoofd spoken, zijn de afgelopen maanden drastisch toegenomen.
Schoon schoonschrijven
Het schriftelijk delen van mijn denkwereld brengt een extra uitdaging met zich mee. Ik ben namelijk een matige schrijver. Wat een vervelende, maar ook hilarische bijkomstigheid is als communicatieadviseur. Schrijven ging mij nooit goed af. Als linkshandig mannetje in groep drie gewapend met een vulpen ging het al fout. Mijn handschrift leek meer op schuin schrijven dan op schoonschrijven. Ja, schoonschrijven als in schone inktvrije handen houden.
Sjoerd!
Mijn spelling en grammatica zijn ook niet je van het. Dat linkshandige en drukke mannetje is namelijk opgevoed in een écht Brabants arbeidersgezin. Waar de vraag: ‘Mam, pap, waar is mijn mobiel?’ werd beantwoord met: ‘Die léj on de lòjer op d’n aonrecht.’ Oftewel vrij vertaalt naar het Algemeen Beschaafd Nederlands: ‘Die ligt aan de oplader op het aanrecht.’ Een gezin waar Sjoerd niet alleen een naam is, maar ook een synoniem voor ‘Kijk daar eens!’
Communicatie ≠ taal
Taal is als een zelfopgelegde handicap volgens cabaretier Ronald Goedemondt. Die in plaats van nabijheid vooral verwijdering faciliteert en die oprechte ontmoetingen schaars maakt. Het gebruik van jargon, vaktaal of zoals ik het meestal noem ‘F*ckjargon’ zorgt voor een taalbarrière en afstand tussen mensen. Neem nou deze zin: ‘Laten we bomen over hoe we op een organische wijze ons ecosysteem kunnen uitbouwen.’ Gaat niet over de moestuin van de buurvrouw, maar is een volzin van een échte thought leader. Met dit soort taalgebruik, zie ik door de bomen het bos niet meer.
Sorry, Dikke Van Dale
Gelukkig gaat communicatie niet alleen over woorden en taal, maar om de betekenis die je eraan geeft. De betekenis van woorden is niet hetzelfde als de definitie ervan. Sorry, Dikke Van Dale. Neem nou het fenomeen kernwaarden. De Tita Toverwoorden van het middenmanagement. Creativiteit, is zo’n fantastische kernwaarde. De definitie van creativiteit: scheppend vermogen (Van Dale) klinkt prachtig, maar zegt nog niets over de organisatie. Mijn ongevraagde advies is dan ook, ga samen op zoek naar de betekenis van jullie eigen kernwaarden. Let wel, beperk de hoeveelheid kernwaarden, bedankt namens de feestcommissie en communicatieafdeling.
De heilige corporate drie-eenheid
Communicatie is niet meer het feestje van de communicatieafdeling, maar van de gehele organisatie. Iedereen communiceert met iedereen. Om die reden werk ik steeds vaker samen met de heilige corporate drie-eenheid: directie, HR en communicatie. Ons gezamenlijke einddoel: de communicatieve organisatie. Hoe dan? Door samen de strategie communicatief te maken. Op een toegankelijke manier en in een taal die iedereen begrijpt. De strategie is communicatief zodra alle collega’s willen meedoen en ze thuis aan de keukentafel kunnen meepraten.
